Waar doe ik het nog voor?

"Ik vraag me wel eens af wat me dit doet volhouden"

Dat zei iemand laatst tegen me.
Ondanks dat hij "zachtjes" aan zichzelf werkt ipv hard, voelt hij zich wel eens overvraagd.

Dat is geen mens vreemd. En het is een goede vraag om te stellen zo nu en dan.

Je hebt een talent meegekregen en het is je verantwoordelijkheid om die te delen met de wereld. Maar soms heb je voorwerk te doen om het volledig tot zijn recht te laten komen.

Dat voorwerk kan zitten in dingen doen die niet gelijk bij je passen maar die wel goede oefeningen zijn om tot de juiste conditie te komen om je talent echt geboren te laten worden.

Het is een transitie van je geconditioneerde zelf naar je vrije zelf. Daar doe je het voor.

Het is aan jou om te bepalen hoe lang je bepaalde oefeningen nodig hebt.

Intussen is de cosmos met je aan het werk om alle situaties in lijn te stellen met je hogere doel, en kansen voor je en met je te creeren.

Dan is het de kunst ze te herkennen, te ontvangen en er wat mee te doen.

Op een gegeven moment wordt je verlangen om uit je huidige situatie te stappen groter dan je angst en dan vindt de verandering plaats.

Het is de kunst om te doorvoelen wat je voelt en als je er aan toe bent vervolgens te kiezen voor dankbaarheid voor de uitdagingen die je helpen om te ontdekken uit wat voor hout je gesneden bent.

Het is makkelijker om dankbaar te zijn voor de gemakkelijke dingen in het leven, is het niet?
Of is dat ook maar een overtuiging die je eigenlijk meer beperkt dan je zou denken?

Waar doe jij het nog voor?
Weet, je hoeft het niet alleen te doen.
Durf te vragen, ook als je het even niet meer weet.